Van dromen naar doen!
Met ruim 80 gasten aanschouwden we de persoonlijke verhalen. De huiselijke setting maakte het intiem, alsof we echt even in de huid kropen van een ander. We lachten mee, vielen soms om verbazing en zakten verwonderd weg in onze stoelen. De belevingswereld van de ander, was deels of geheel kenmerkend voor onszelf. Bovenal brachten de verhalen begrip en de behoefte om eigen ervaringen te delen. De avond oversteeg al het ‘hokjesdenken’, verenigde dromers en zette aan om ermee aan de slag te gaan.
20’ers: de onbegrepen generatie?
Of we – de millenials, twintigers, generatie Y, Z en alles ertussenin – nu wordt begrepen of niet: we gaan er vaak vanuit dat onze wereld maakbaar is. We willen zelf de touwtjes in handen hebben en aan het roer staan van onze toekomst. Gaandeweg willen we ambities vertalen naar kansen en verwachtingen niet laten leiden tot onzekerheden. Deze maakbaarheid leidt nogal eens tot frustratie, wanneer we zien dat onze stem op sommige terreinen niet voldoende wordt gehoord. En deze maakbaarheid leidt tot hoge verwachtingen, stress en burn-outs, wanneer we niet kunnen waarmaken wat we in onze ideale wereld moeten nastreven. Met deze bril op vertelde Folkert Bergsma over pensioenen en Derya Gunaydin over burn-outs.
Folkert over pensioenen
Sceptisch zijn we allemaal wel eens over pensioenen. Maar als je dit brengt met humor, een beetje zelfspot en relevante jongereninformatie – zo ook klachten van uitzendkrachten passeerden de revue – dan slaag je er wél in om je boodschap over te brengen! Folkert is hier bij uitstek een voorbeeld van. Want, “na een koophuis is je pensioen de grootste financiële verplichting die je aangaat”, vertelt hij.
Derya over burn-out en werkstress
We zijn jong en ambitieus. “Ik droomde wat ik wilde, bedacht hoe ik hier kon komen en vervolgens ging ik ermee aan de slag om het voor elkaar te krijgen”, vertelt Derya in haar verhaal. We doen er alles aan om ons leven succesvol in te richten. Dat je dan alles aangrijpt dat jou enthousiast maakt, maakt het efficiënt maar uiteindelijk niet houdbaar. We kunnen onze week niet 24/7 plannen. Want wat is nu succes, als stress overschaduwt en je uiteindelijk overmeestert? Inmiddels is Derya een ‘2.0’ van de beste versie van haarzelf. “Durf nee te zeggen en je rust te pakken. Tegenwoordig kan ik echt genieten van de kleinste dingen zoals een wandeling”.
Hanna over de glans van het mbo
Studeren, werken, slapen, leven – overleven! Deze studiecyclus tijdens onze studie kennen we allemaal. Als je het maar met passie en plezier doorleeft, denk je dan. Maar hoe weet je nu wat jouw levenslange passie is? Hanna Noort zag zichzelf in haar dromen bij het leger, haar ouders stuurden liever bij naar een studie met meer zekerheid: juridische dienstverlening. Maar hoeveel zekerheid heb je als je iets doet waarvan je het gevoel hebt dat je talenten en ambities niet tot z’n recht komen? Ze switchte naar de opleiding sociaal-maatschappelijke dienstverlening. De verborgen dromen en uitdagingen van mbo’ers raakten haar. Zo ook de glans die zij wél zag bij zichzelf en mede mbo’ers. Ze deelde dit bij De Nationale Denktank en gaandeweg werd een nieuwe droom werkelijkheid: De Kleine Vakman. “Ik wil echt iets betekenen voor mbo’ers, zodat zij zich meer gaan waarderen, eigen kwaliteiten gaan ontdekken en zelfverzekerder worden” vertelt Hanna. Hanna volgt nu een opleiding tot mbo-docent. Kippenvel om te ervaren hoe dromen werkelijkheid worden!
Mitchell over het mbo-imago
Dat dromen najagen niet vanzelfsprekend is, weet Mitchell. Zijn ambities groeien iedere dag, zijn dromen ook. “Ik solliciteerde meer dan 70 keer naar een stageplek. Ik kreeg afwijzing, na afwijzing. Maar ik ging door, ondanks de tegenslag”. Als mbo-student is het bijna vreemd om carrièredromen te hebben, ondervond hij. Zelfs zijn medestudenten waren verbaasd, wanneer Mitchell vertelde over zijn ambities om iets te maken van zijn toekomst. Ze waren verbaasd, “want als mbo’er kom je er toch niet”. ‘De wereld neemt ons niet serieus’, grapten ze sceptisch. “Veel mensen die nu hoge functies bekleden, hebben niet eens een theoretische opleiding gevolgd. Zij stapten binnen bij een bedrijf en klommen dan op. Tegenwoordig kom je niet eens meer binnen als je een praktische opleiding hebt afgerond”, concludeert hij. Afwijzing en frustratie vormen zich tot nieuwe dromen en tot nog meer ambitie voor een glansrijke toekomst. Van Mitchell horen wij zeker terug!
Een arbeidsmarkt voor iedereen
In zekere zin heeft ieder mens wel een beperking. We hebben allemaal ons eigen gebruiksaanwijzing. In ons leven ontdekken we onze kaders en grenzen en vormen persoonlijke aanleg en ervaringen de inhoud ervan. Voor onszelf is het soms al een uitdaging om eigen nukken en noden te ontcijferen, voor een ander net zo min. Maar wat als er persoonlijke uitdagingen zijn, die prominenter aanwezig zijn en die het dagelijks leven negatief kunnen beïnvloeden?
Vera over haar zoektocht naar passende droombaan
Vera bestijgt het podium. Je ziet eigenlijk niet dat zij een persoonlijke uitdaging – ja, een beperking – heeft. Er staat een prachtige en krachtige vrouw. Om maar meteen met de deur in huis te vallen en er geen doekjes om te winden, vertelt Vera bij aanvang van verhaal de ze narcolepsie heeft. In het ergste geval kun je met narcolepsie plotseling in slaap vallen. Voor Vera geldt dat ze zich prima 5 uur per dag kan inspannen, maar dat haar lijf daarna ook moet ontspannen. Er is niets mis met een vijfurige werkdag, toch? Voor werkgevers wel, vertelt ze. “Werkgevers denken ‘die is vast lui of vaak ziek’”, gaat ze verder. Met een kleine aanpassing hoeft er helemaal geen beperking te zijn. De Rijkswaterstaat zag dit gelukkig wél in. Vera mocht aan de slag in een nieuw team dat bestaat uit alleen maar collega’s met een arbeidsbeperking. Zij helpen Rijkswaterstaat mensen met een arbeidsbeperking aan de juiste functie. “Bij ons staan talenten centraal bij de juiste match en zoeken we naar de kracht en mogelijkheden van een beperking. Dit uitgangspunt levert duurzame matches met functies waarbij ze anders misschien geen kans hadden gekregen”, sluit Vera af.
Eva over sociaal ondernemen
Eva beaamt het uitgangspunt van Vera. “En wat ik belangrijk vind als werkgever, is dat je tijdens een sollicitatiegesprek praat over waar je goed in bent en waar je blij van wordt”, vertelt Eva. Eva heeft lange tijd gewerkt in de zorg en horeca. Bij Het Bakkerscafé komen beide werelden samen en verrijken ze elkaar. “Wij laten zien dat als je zorg en ondernemen bij elkaar betrekt, dat je dan nog steeds de beste ondernemer kunt zijn met de beste producten”. Bij het Bakkerscafé is er plek voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. “Henk was een van mijn eerste werknemers”, vertelt Eva wanneer er groots een foto op het scherm verschijnt. Henk leerde dat je, beperking of niet, mag benoemen waar je goed en minder goed in bent. Als je de ruimte geeft om elkaar hier op te kunnen aanspreken, dan kun je als individu en als team groeien.
Van dromen naar doen
De dromers, denkers en doeners van CNV Jongeren, hebben we gebundeld. Lees hier de visie van onze voorzitter en ontdek hoe wij met lobby en projecten handen en voeten geven aan vraagstukken.
