Heb je al stage gelopen?
‘Ja, in het derde jaar van hbo Bestuurskunde. Dat was bij een non-profit bedrijf. Ik wilde graag bijdragen aan de samenleving, me inzetten voor ongelijkheid en bestaanszekerheid. Ik draaide mee als een ‘gewone’ werknemer. Er was geen onderscheid tussen mijn werk en de rest van het team.’
Speelde een vergoeding mee bij de keuze voor een stageplek?
‘Ik kreeg niet betaald tijdens mijn stage, wat ik wel kon begrijpen. Zulke organisaties hebben niet veel geld en moeten het van goedkope krachten hebben. Het werk voelde goed, ik was blij dat ik me kon inzetten voor een mooi doel. Maar ik kon mijn vaste lasten niet meer betalen. Ik moest naast mijn stage nog een baantje nemen. Na mijn lange werkdagen ging ik door naar mijn andere werk. Ook in de weekenden. Dat heeft me gesloopt. Voor ik het wist, zat ik thuis met een burn-out.’
Kan je goed rondkomen?
‘Nee, ik heb alles moeten opgeven. Door de burn-out kon ik niet meer werken en moest ik mijn woning opgeven. Ook heb ik studievertraging opgelopen, ik ben gestopt met Bestuurskunde. Ik ben ook nog van de pech-generatie die geen studiefinanciering kreeg. Daardoor heb ik een grote schuld. Alles wat ik had opgebouwd, is weg. Ik woon weer bij mijn ouders en moet vanaf 0 beginnen. Ik ben er nog steeds niet helemaal overheen, maar ik moet toch verder. Sinds dit jaar studeer ik weer. Journalistiek deze keer. In de toekomst moet ik weer stage lopen. Dan ga ik wel echt anders naar de vergoeding kijken. Misschien is een stagevergoeding voor sommigen alleen maar kleedgeld. Maar voor anderen is het echt zoveel meer.’