Project in de spotlight: Bazen Verbazen. Er zijn drie personen geïnterviewd die betrokken zijn bij het project. Vandaag laten wij Lianne aan het woord. Een enthousiaste en gemotiveerde dame die zich bij Bazen Verbazen inzet als trainer.
Wie ben je?
Mijn naam is Lianne Ketelaar. Ik ben projectassistent bij CNV Jongeren en trainer van Bazen Verbazen.
Wat is Bazen Verbazen?
Bij Bazen Verbazen leren jongeren in workshops zichzelf beter kennen. Ze komen erachter wie ze zijn en wat zij met hun toekomst willen. De jongeren leren zichzelf op een creatieve manier te presenteren met als doel om werkgevers zich te laten verbazen wat voor getalenteerde jongeren er in de doelgroep zitten.
Wat vond je leuk aan het geven van trainingen?
Jongeren die een arbeidsbeperking hebben worden getraind door andere jongeren met een arbeidsbeperking. Door ervaring uit te wisselen merk je dat er veel herkenning en erkenning is. De ervaringskennis die ik bijdraag als arbeidsgehandicapte jongere geeft de jongeren zelfvertrouwen. Ik heb zelf speciaal onderwijs gevolgd, daarna een hbo-opleiding afgerond en nu werk ik met veel plezier. Speciaalonderwijs hoeft geen eindstation te zijn. Ik zeg altijd tegen jongeren: ‘’begin klein, maar denk groot’’.
Merk je dat de beperking van de jongeren ze tegenhoud of dat ze er wel voor willen gaan?
Beiden. Soms krijg ik de indruk dat jongeren op praktijk- en speciaalonderwijs in hun schulp zitten. Soms zijn het jongeren die ondanks hun beperking wel gewoon dromen en doelen hebben en daar ook voor willen gaan. En ik vind dat jongeren van speciaal en praktijkonderwijs een extra rugzakje hebben die ze altijd met zich mee moeten dragen en juist daarom heel gemotiveerd zijn om juist wat van hun leven te maken.
Vind je dat scholen, werkgevers of juist de gehele samenleving nog iets extra’s zouden moeten doen?
Ja, dat vind ik zeker. Wat je nu vaak ziet bij de Participatiewet, is dat er vanuit gegaan wordt dat jongeren allemaal kunnen werken. Jongeren missen de ondersteuning, die extra ondersteuning gaf de Wajong-uitkering. Vanaf het moment dat gezegd wordt dat je moet werken, moet je het eigenlijk zwart-wit gezegd zelf uitzoeken. Je hebt daarvoor verschillende regels en wetten, maar jongeren kennen deze niet. Ik merk dat de vooroordelen en stigmatisering over deze groep toch ook wel een extra bekering oplevert. Bijvoorbeeld dat ze vaker ziek zijn of minder kunnen werken. En dat is juist niet zo! Als jongeren met een beperking moet je vaak je werkgever overtuigen. Niet iedere jongeren kan aangeven waar hij of zij goed in is. Hierin heeft het project Bazen Verbazen erg geholpen.
Heb je een tip voor de leerlingen die nu naar de arbeidsmarkt gaan?
Blijf geloven in je eigen kunnen, maar blijf ook realistisch in wat je niet kunt. Juist omdat ze zich zo moeten en willen bewijzen overvragen jongeren zichzelf. Bijvoorbeeld: Ik doe het maar omdat het van me geraagd wordt en ik werk wel wat harder. Dat is ontzettend goed, maar daar moet je ook mee oppassen want op lange termijn houd je dat niet vol.
Bazen Verbazen wordt gefinancierd door Fonds 21 en Instituut Gak en uitgevoerd door Diversion in samenwerking met CNV Jongeren, Maas theater en dans en Op naar de 100.000 banen.