Hij verruilt de weelderige tuinen van het Catshuis voor de dynamische pensioentafels. Het gaat over Semih Eski, huidig voorzitter bij CNV Jongeren. Per oktober gaat hij aan de slag als pensioenbestuurder bij CNV Vakmensen. Een uitdagende nieuwe stap. “Ik bijt mijzelf vast in pensioenen. Ik wil kennis vergaren. Leren. Ontwikkelen. Met de focus op het vinden van balans tussen generaties. Iedereen moet vooruit gaan in het nieuwe pensioenstelsel. Opa’s en oma’s, maar ook hun kinderen en kleinkinderen.”
Centraliseren van sterke lobby
Het was Eski’s grootste opgave om de stem van jongeren te laten horen als voorzitter van CNV Jongeren. Luid en duidelijk. Juist op die plekken, waar de besluiten worden genomen. “Ik ben trots dat ik, met ons bevlogen team, een sterke lobby heb georganiseerd voor jongeren. Op thema’s die jongeren raken. Vaak worden we neergezet als een latte macchiato-drinkende-generatie. Terwijl leeftijdsgenoten enorm onder druk staan. Nu kun je niet meer om ons heen. Neem bijvoorbeeld de generatietoets. Wezenlijk als je het mij vraagt. We brengen de effecten van besluitvorming op generaties in kaart. En dat is nodig. Want Nederland verandert in rap tempo. Demografisch. We vergrijzen. En tegelijkertijd hebben we een standaard niveau van voorzieningen. Het is goed om uit te tekenen wie daar het meest van profiteert. Niet dat iedereen bij elke maatregel er altijd op vooruit kan gaan. Maar evenwicht tussen generaties, dát is het sleutelwoord. Jongeren hoeven niet te winnen, maar zeker niet te verliezen bij verdelingsvraagstukken.”
Betrek jongeren
Eski kijkt terug op een vruchtbaar voorzitterschap bij CNV Jongeren. ‘We schuiven steeds vaker aan bij de Haagse tafels. Neem Coalitie-Y (een initiatief van Gert-Jan Segers, Tim Hofman, CNV Jongeren en andere jongerenorganisaties). Eigenlijk is dat een uit de hand gelopen succes. Minister-president Mark Rutte, nodigde ons uit in een denktank, ondersteund door de SER, om jongeren krachtig door de coronacrisis te loodsen. Erkenning voor onze structurele meerwaarde. Dat we onszelf als generatie verenigen, maakt ons sterk. Wij brengen een extra dimensie aan het debat. Andere invalshoeken op vraagstukken. Ik hoop dat politiek Den Haag, ook na de crisis, ons blijft betrekken. CNV Jongeren wordt gezien als een organisatie die constructief kritiek levert, maar ook met alternatieven komt. Ik zie graag dat onze positie aan de Haagse Tafels wordt verzilverd. En dat we onze agenda scherp voor ogen houden. Een mooie nieuwe uitdaging voor mijn opvolger.”
De volgende stap
Een frisse nieuwe stap. Zo omschrijft Eski zijn volgende carrière-move. “Bij CNV Jongeren zet ik thema’s goed weg in de media. Je leeft van onderwerp naar onderwerp. De agenda waar je ’s ochtends mee start, is niet die waar je ‘s avonds mee eindigt. Het is dynamisch, vertegenwoordigend ook. Een voorrecht. Maar aan het eind van de rit wil je ergens écht verstand van hebben. Jezelf specialiseren. De beste worden op een onderwerp. Super gaaf. Helemaal omdat ik mijzelf binnen mijn nieuwe rol als pensioenbestuurder met de core-business van het CNV ga bezighouden. Enerzijds regelen we scherpe arbeidsvoorwaarden aan de cao-tafels, anderzijds zorgen we voor een goede oudedagsvoorziening voor werkend Nederland. Een nieuwe rol, maar geen onbekend thema. Met het PensioenLab informeren we jongeren over hun oudedagsvoorziening. We mobiliseren hen in de pensioendiscussie én adviseren de pensioensector over jongerenaanpak.”
Van generalist naar specialist
Vaklieden. Dat zijn toekomstig collega’s, aldus Eski. “Ik vergelijk pensioenprofessionals met timmerlieden. Het gaat om vakmanschap. Uittekenen, berekenen en bijschaven, totdat je het perfecte eindresultaat bereikt. Dat vind ik mooi. Ik kan daarin nog een hoop leren. Maar ik wil het in mijn vingers krijgen. Die kennis, dat ambacht. Ik ken het pensioendomein, maar niet vanuit bestuurlijk perspectief. Dus ik ga ontdekken. Leren. Ik kijk ernaar uit om met pensioenprofessionals bij CNV Vakmensen te werken. Zeer ervaren collega’s in het vak. Een omgeving, boordevol expertise. Natuurlijk breng ik ook mijn deel in. Mijn unieke inbreng. Voor mij ligt de focus op evenwicht. Balans tussen generaties. Wat goed is voor mijn opa, moet goed zijn voor mijn zoon en ook andersom. Generatieconsensus, in een mooi woord. Er ligt al een solide basis in het huidige pensioenakkoord. Natuurlijk moeten we een aantal zaken uitwerken. Uiterst interessant om daar, samen met het dynamische pensioenteam, een bijdrage aan te leveren. Ik kan niet wachten.”