Het is duidelijk dat als je jongeren niet betrekt bij het opstellen van een akkoord, dat er op ze wordt gekort. Terwijl bepaalde groepen speciale aandacht krijgen in dit akkoord, worden jongeren nauwelijks genoemd en vooral gebruikt als pinpas om voor andere plannen te betalen. In tijden waar jongeren door afgelopen kabinetten structureel zijn benadeeld, waardoor ze een laag inkomen hebben, te maken hebben met hoge schulden en geen eigen woning kunnen betalen, doet een aantal van deze maatregelen er een schepje bovenop.
Bestaanszekerheid blijft voor werkende jongeren buiten zicht
Het minimumloon blijft onleefbaar voor veel jongeren. Niet alleen wordt er niks gedaan aan het jeugdloon, waardoor veel jongeren hun leven niet kunnen betalen, maar de wettelijke verhoging van het minimumloon wordt zelfs teruggedraaid. Daarnaast wordt er niets gezegd over maatregelen om de stagevergoeding verplicht te maken of om stage-uitbuiting tegen te gaan, waardoor veel jongeren onbetaald werk blijven verrichten. Deze combinatie van passiviteit en verslechterde voorwaarden zorgen er samen voor dat het alleen maar moeilijker wordt voor jongeren om een zelfstandig leven op te bouwen.
Versobering van sociale zekerheid raakt jongeren met een beperking
Jongeren met een beperking hebben al moeite rond te komen met de huidige wet- en regelgeving, maar worden door deze maatregelen nog meer de dupe. In het regeerakkoord wordt de wettelijke verhoging van het minimumloon teruggedraaid, waardoor de bijstandsuitkering veel te laag blijft. Ook worden bijzondere uitkeringen gekort met 10(!) procent. Deze reeks aan maatregelen leidt er alleen maar toe dat de lasten nog verder worden verzwaard bij deze groep jongeren.
Studenten nog verder benadeeld door opgestapeld beleid
Het leven wordt flink duurder gemaakt voor veel studenten. Niet alleen wordt er bijna niks gedaan voor de pechgeneratie, maar de huidige groep studenten krijgt een nieuwe lading aan kosten. Zo wordt het collegegeld verhoogd met 3000 euro voor voltijdstudenten die langer dan 1 jaar uitlopen. Dit gaat vooral studenten met een beperking, mantelzorgers en eerste generatie studenten raken, waardoor kansenongelijkheid stijgt.
Jongeren als pinpas
Uit deze plannen blijkt vooral dat jongeren niet worden behandeld als een belangrijke groep die extra aandacht verdient, maar als een kostenpost waarop moet worden bezuinigd. Naast een lagere bijstand en hogere kosten om te studeren wordt ook de Maatschappelijke Diensttijd afgeschaft, een programma dat veel jongeren de kans gaf om zich te ontwikkelen en deel te nemen in de maatschappij. In tijden waarin wantrouwen onder jongeren stijgt en individualisering toeneemt, worden de kansen voor jongeren om meer maatschappelijk betrokken te zijn zo ontnomen.
Uiteindelijk biedt dit akkoord geen visie voor jongeren op lange termijn, ook al zullen de keuzes die nu gemaakt worden van grote invloed zijn op hun leven. Wij roepen het toekomstige kabinet op dit wel te doen en jongeren mee te nemen in de keuzes die ze maken, in plaats van ze te behandelen als een geldpot.